|
Gedeputeerde Ton Hooijmaijers verheugd over thematische Salons PARK
Ik ben verheugd dat Miranda Reitsma een aantal inhoudelijke, thematische salons organiseert om mij te helpen in deze essentiële ‘verkenningenfase’.
De provincie is volop bezig met het opstellen van een structuurvisie. De nieuwe Wet op de ruimtelijke ordening (nWro), die waarschijnlijk per 1 juli 2008 in werking treedt, vormt de aanleiding om deze structuurvisie op te stellen. Deze wet verplicht namelijk provincies en gemeenten structuurvisies te maken.
Actieve rol
De structuurvisie is voor de provincie de wettelijke opvolger van het streekplan, maar heeft wel een heel ander karakter dan het streekplan. Met het streekplan hadden we veel meer een ‘passieve’ rol: toetsen of bestemmingsplannen of veranderingen daarin in overeenstemming zijn met het streekplan. De provincie kan nu ook een ‘actieve’ rol gaan spelen. ‘Belangen’ is een centraal begrip in de structuurvisie. In ons geval gaat het dus om ‘provinciale belangen’. Als iets een provinciaal belang raakt, kunnen we actief het voortouw nemen. Daarvoor staan ons per 1 juli 2008 nieuwe instrumenten ter beschikking.
De komende maand moeten we voor onszelf en voor de buitenwacht, met name gemeenten en waterschappen, duidelijk maken wat onze belangen zijn, welke instrumenten we gaan inzetten en hoe we in de toekomst omgaan met onze partners. Wat willen wij en waarom willen ‘wij’ dat en niet bijvoorbeeld gemeenten of Rijk? Het motto van de wet is tenslotte “decentraal wat kan, centraal wat moet”. Daarna gaan we invulling geven aan “hoe” we ons provinciaal belang gaan uitvoeren, beschermen of borgen….
Nieuwe instrumenten
De nieuwe instrumenten bestaan uit ‘zachte’ instrumenten, zoals overleg en convenanten, en uit ‘harde’, juridische instrumenten die de provincie kan gaan inzetten, zoals het inpassingsplan, het projectbesluit, de verordening en de pro-actieve aanwijzing. Waarbij ik nadrukkelijk wil wijzen op het veranderde karakter van de ‘aanwijzing’ – een instrument om op een positieve manier verantwoordelijkheden van de provincie over te dragen aan gemeenten.
Badplaatsen
We zijn druk bezig met inhoudelijke verkenningen. Daarbij besteden we uitgebreid aandacht aan het verkennen van verschillende thema’s zoals de Welvaart- en Leefomgevingscenario’s van het CPB, met de vraag of die recht doen aan de ontwikkelingen die wij dagelijks zien. We maken demografische verkenningen, we vertalen de elf onlangs vastgestelde opgaven voor de Metropoolregio Amsterdam. Uit onze eerdere streekplannen en huidige inzichten destilleren we de ruimtelijke hoofdstructuur van de provincie. Een paar punten licht ik daar uit.
Allereerst de Noordzeekust. Daarin staan centraal veiligheid, maar ook recreatieve kwaliteit. We willen niet overal dezelfde soort badplaatsen, maar een diversiteit daarin. De ene meer gericht op het massatoerisme, de ander meer op de rust zoekende recreant. Een dergelijke diversiteit kunnen we ook aanbrengen bij de ‘Zuiderzeekustplaatsen’.
Monumenten
Het Noord-Hollandse landschap is rijk aan monumenten. Ik denk bijvoorbeeld aan de Stelling van Amsterdam. Hoe kunnen we dat, landschappelijk maar ook functioneel, toeristisch of economisch beter benutten? Maar er is meer. Denk aan de Westfriese Omringdijk, een historisch monument dat heel Nederland tot voorbeeld zou kunnen zijn. Of de kanalen in Noord-Holland, nog steeds functioneel en een fraaie erfenis van daadkrachtig initiatief uit het verleden. Het OerIJ, een belangrijk monument in onze ondergrond en wegwijzer in de zoektocht naar de vroege bewoning van de natte delta van Noord-Holland. Maar ik denk hierbij ook aan het Noordzeekanaalgebied als industrieel erfgoed.
Blauwe Hart
Van een heel ander kaliber is het vraagstuk van het IJmeer en Markermeer, het Blauwe Hart. In mijn dromen moet dan een nationaal natuurpark worden, waar je graag wilt komen om het te beleven, maar tegelijkertijd is het ook zoekruimte voor ov- en wegbereikbaarheid en door de provincie Flevoland is het aangewezen als zoekruimte voor woningbouw.
U leest het, bij de provincie zitten we vol met ambities. En dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn ideeën over het Circuit Park Zandvoort, meer duurzame energie, meer ruimte voor wellnessvoorzieningen, de toekomst van Schiphol, nieuwe landgoederen et cetera.
Ruimtelijke kwaliteit
Provinciale belangen is een van de pijlers in de structuurvisie. Ruimtelijke kwaliteit is een ander. We onderzoeken wat ruimtelijke kwaliteit precies betekent en hoe je dat borgt – samen met Miranda Reitsma, onze PARK.
Wat zien we nu en in de toekomst op ons afkomen? Verdere concentratie van mensen en bedrijvigheid in de Metropoolregio Amsterdam. Een andere bevolking qua leeftijd, huishoudens en afkomst. Verdere druk op ons fantastische landschap, veranderingen in de landbouw, de verdergaande behoefte aan natuur, klimaatverandering. En gaat de digitale revolutie nog een hogere vlucht nemen?
| 
Ik accepteer geen nee?", papegaait Ton Hooijmaijers. En dan komt direct het stellige antwoord. „Ik accepteer niet zómaar nee", verduidelijkt de provinciebestuurder zijn eigen opstelling nog eens. „Je moet me overtuigen, zo niet dan vind je me tegenover je."
